O zespole Devica w Wikipedii
Chociaż zapalenie może także dotknąć mózg, to zmiany są inne niż w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) pod względem struktury i rozmieszczenia. W Zespole Devica zmiany charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych tkankach. Białko to tworzy kanały do transportu wody przez powierzchnię astrocytów budujących barierę krew-mózg. W przeciwieństwie do SM, w Zespole Devica zmiany charakteryzują się ubytkiem akwaporyny 4 bez względu na stopień demielinizacji, martwicy tkanek czy miejsca występowania zmian. W SM ubytek akwaporyny 4 w zmianach zależy od stopnia demielinizacji
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Devica
Stwardnienie rozsiane ? przyczyny
W ostatnich latach możemy zauważyć, że coraz więcej pojawia się przypadków zachorowań na stwardnienie rozsiane, zwane potocznie jako SM. Jest to choroba podstępna, która nie daje zawsze takich samych objawów. W związku z olbrzymią różnorodnością co do występujących przy tym schorzeniu objawów konieczna jest szybka interwencja lekarska i szereg skomplikowanych badań. Jak do tej pory nie wiadomo jednak, co jest przyczyną tej choroby.
Warto zauważyć, że stwardnienie rozsiane występuje w wielu różnych postaciach ? czasem są to bardzo agresywne i nagłe ataki, a czasem występują one sporadycznie. W każdym z tych przypadków konieczne jest jednak zastosowanie odpowiedniego leczenia, aby zahamować rozwój tej nieprzyjemnej choroby.
Nowe leki na SM
Leczenie stwardnienia rozsianego to proces, który trwa właściwie od początku zdiagnozowania SM aż do końca życia pacjenta. Stwardnienie rozsiane należy do jednej z tych chorób, których nie da się całkowicie wyeliminować.
Chociaż w ostatnim czasie pojawiły się zupełnie nowe leki na SM to jednak i tak jak do tej pory nie wynaleziono rozwiązania, które najbardziej satysfakcjonowałoby pacjentów ? metody na całkowite wyleczenie. Podawane obecnie lekarstwa mają za zadanie przede wszystkim spowodować rzadsze występowanie objawów w codziennym życiu pacjenta lub ich zupełne wyeliminowanie. Całkowite wyleczenie nie jest jednak możliwe, chociaż medycyna ciągle poszukuje nowych rozwiązań w tym zakresie.