Czasem trzeba oddać drukarkę lub kserokopiarkę do serwisu: Jak działa ksero?
Kserokopiarka ? urządzenie umożliwiające tworzenie kopii dokumentów i dwuwymiarowych elementów graficznych.
Nazwa kserokopiarka wywodzi się od greckiego słowa kseros (?????), oznaczającego suchy. Wykorzystywany proces uzyskiwania obrazów nie wymaga bowiem żadnych kąpieli chemicznych, w porównaniu do klasycznej fotografii.
Producentem pierwszych urządzeń, pod marką Xerox, była firma Haloid. 22 października 1938 roku Chester Carlson wykonał pierwszą udaną kopię dokumentu zawierającego napis: 10.22.38 Astoria12. W Polsce pierwsze modele kopiarek pojawiły się w latach siedemdziesiątych XX wieku. Ponieważ nie było polskiej nazwy na nowe urządzenia, zaczęto je nazywać powszechnie ksero. Później nazwa przekształciła się w kserokopiarka.
Zasadniczym elementem kopiarki jest metalowy wałek, tzw. bęben pokryty warstwą związków selenu, organicznego fotoprzewodnika (OPC) lub krzemu amorficznego. Związki te wykazują właściwości fotoelektryczne, w ciemności są izolatorem prądu elektrycznego, a światło generuje w nich nośniki prądu elektrycznego, co odpowiada temu, że warstwa przewodzi w tych miejscach prąd elektryczny. Bęben obraca się przechodząc przez kolejne etapy tworzenia obrazu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kserokopiarka
Czym jest drukarka atramentowa i jak działa?
Drukarka atramentowa ? drukarka wykorzystująca do druku atrament, a mówiąc poprawniej tusz (barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym.
Drukarka atramentowa wykorzystuje do druku tusz, który dzielimy na dwie grupy: rozpuszczalnikowy i pigmentowy.
Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie.
Tusz pigmentowy zawiera w sobie cząstki stałe ? pigmenty. Atutem tuszu pigmentowego jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: woda, promienie UV, tarcie. Wady takiego tuszu to: stosunkowo duża wielkość kropli, utrudnione mieszanie się między sobą.
Każdy z podanych tuszy ma dobre i złe strony. Najczęściej w drukarkach atramentowych stosuje się naraz oba typy tuszu.
Druk atramentowy dzielony jest na dwie grupy:
Metoda piezoelektryczna ? piezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.
Metoda termiczna ? w tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48?512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350 - 400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy1.
Najczęściej spotykane są drukarki atramentowe z tuszem w postaci ciekłej. Istnieją też jednak tusze w postaci żelu oraz stałe (solid ink), bazujące na żywicach topiących się po podgrzaniu przed wydrukiem
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_atramentowa
Drukarka laserowa - definicja
Drukarka laserowa to rodzaj drukarki wykorzystującej w procesie drukowania światło lasera lub diod LED, w celu naelektryzowania bębna światłoczułego w ten sposób, aby naniósł on odpowiednią ilość tonera z zasobnika na drukowaną powierzchnię, który po utrwaleniu w podwyższonej temperaturze utworzy wydruk. Drukarki laserowe charakteryzują się bardzo wysoką jakością wydruku, a druk jest zwykle wodoodporny i o dużej trwałości. Ogólnie tego typu drukarki można podzielić na kolorowe, wykorzystujące przeważnie 4 różne tonery CMYK, i monochromatyczne ? używające wyłącznie jednego, czarnego tonera.
Drukarka laserowa tworzy wydruki poprzez umieszczanie cząstek tonera w odpowiednich miejscach na papierze albo innej powierzchni do zadruku. Zasada działania drukarek laserowych jest bardzo podobna do działania kserokopiarek i można wyróżnić tutaj kilka etapów:
Przygotowanie wałka ? wałek pokryty materiałem światłoczułym, np. selenem, OPC (ang. organic photoconducting cartridge) lub krzemem, jest elektryzowany.
Naświetlanie ? wałek naświetlany jest światłem lasera lub linijki diodowej LED, co powoduje, że miejsca naświetlone na wałku tracą swój ładunek elektryczny. Wyróżnia się jednak dwa odmienne podejścia do tego procesu:
W drukarkach typu write-black miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają być zadrukowane, technika ta zapewnia uzyskanie głębszej czerni.
W drukarkach write-white miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają pozostać niezadrukowane, technika ta zapewnia dokładniejszy druk detali.
Wywołanie ? w miejscach naświetlonych/nienaświetlonych toner jest przenoszony z magnetycznego wałka wywoływaczki (ang. developer) na wałek światłoczuły.
Przenoszenie ? toner z wałka poprzez dotyk przenosi się na papier, proces ten jest wspomagany zazwyczaj przez elektryzowanie ładunkiem przeciwnego znaku elektrodą umieszczoną pod papierem.
Utrwalanie ? karta papieru przechodzi między rozgrzanymi wałkami, gdzie rozgrzany toner stapia się i jest wprasowywany w kartkę.
Czyszczenie ? wałek światłoczuły jest zobojętniany i czyszczony z tonera, który nie przeszedł na papier.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_laserowa