Czym jest obróbka wiórowa?
Obróbka wiórowa ? rodzaj obróbki skrawaniem polegający na usuwaniu nadmiaru materiału narzędziami skrawającymi, których ostrza mają zdefiniowaną geometrię, a ich liczba jest ustalona. Oddzielony w czasie obróbki naddatek materiału zamieniony zostaje na wióry, a wykonywany proces przeprowadza się na obrabiarkach.
Sposoby realizacji obróbki wiórowej:
frezowanie ? kształtowanie płaszczyzn i powierzchni krzywoliniowych
toczenie ? do obróbki powierzchni obrotowych zewnętrznych i wewnętrznych
wytaczanie ? do obróbki powierzchni wewnętrznych
wiercenie ? wykonywanie otworów
rozwiercanie ? wykańczanie otworów walcowych
powiercanie ? powiększanie otworów walcowych
przeciąganie i przepychanie ? wykańczanie otworów niewalcowych
struganie i dłutowanie ? obróbka narzędziem wykonującym ruch posuwisto-zwrotny
Rodzaje obróbki wiórowej:
zgrubna
średnio dokładna
dokładna
bardzo dokładna
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Obr%C3%B3bka_wi%C3%B3rowa
Wikipedia o tokarkach
Tokarka ? obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem przedmiotów najczęściej o powierzchni brył obrotowych (wałki, stożki, kule, gwinty wewnętrzne i zewnętrzne). Narzędziem obróbczym są najczęściej nóż tokarski, wiertło lub narzędzia do gwintów. Obróbkę na tokarce nazywa się toczeniem. Toczenie wykonuje się poprzez wprawienie obrabianego przedmiotu w ruch obrotowy, a następnie skrawanie jego powierzchni narzędziem obróbczym. Obrabiany przedmiot mocuje się w tym celu w uchwycie bądź w kłach.
Wyposażenie elektroniczne, rozbudowa funkcji oraz sterowanie numeryczne przekształciły konwencjonalną tokarkę w obrabiarkę CNC będącą elementem struktur zintegrowanego wytwarzania CIM
Ważniejsze grupy i podgrupy tokarek:
kłowe: uniwersalne, produkcyjne, precyzyjne, wielonożowe, ciężkie, kopiarki
uchwytowe
tarczowe i karuzelowe
rewolwerowe
półautomaty tokarskie
automaty tokarskie: jedno- oraz wielowrzecionowe
zegarmistrzowskie
zataczarki
specjalne (branżowe)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tokarka
Wikipedia o honownicy
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica