Jakie leczenie stosować w przypadku stwardnienia rozsianego?
Leczenie stwardnienia rozsianego nie jest oczywiście na tyle skuteczne, abyśmy mogli dzięki niemu powrócić do pełnego zdrowia. Taka choroba jest niezwykle poważnym schorzeniem i każdy, kto na nią choruje musi pogodzić się z tym, że nie można się jej całkowicie pozbyć. Powinniśmy jednak wiedzieć, że istnieje wiele terapii, które pomogą nam nieco lepiej się poczuć.
W zależności od danego miejsca oraz specjalisty, propozycji leczenia może być bardzo wiele i często zależą one także od konkretnego przypadku. Warto jednak zawsze zgłosić się po pomoc, ponieważ dzięki niej odzyskamy częściową sprawność i będziemy mogli w miarę normalnie funkcjonować. Nie ma oczywiście jednak odpowiedniej terapii, a w każdym przypadku poskutkować może co innego.
Kwestia częstotliwości zachorowań na stwardnienie
Częstotliwość zachorować na SM jest bardzo zróżnicowana z geograficznego punktu widzenia. Z danych zebranych na przestrzeni lat wynika, że ryzyko zachorowania na SM jest tym większe im dalej od równika. Znaczenie może mieć wiele czynników, np. klimatyczne, dietetyczne, ekspozycja na promieniowanie słoneczne, czynniki genetyczne i zakaźne.
Pierwsze objawy zachorowania występują pomiędzy 15 a 60 rokiem życia, rzadko jest to przed lub po tym czasie. Kobiety ponad dwa razy częściej chorują na stwardnienie rozsiane. W przypadku zachorowań po 50 roku życia stosunek ten się wyrównuje.
Leczenie SM
Leczenie stwardnienia rozsianego nie jest w 100% skuteczne. Tak jak i w przypadku wielu innych chorób, z którymi trzeba nauczyć się żyć. Współczesna medycyna nie zna jeszcze skutecznej metody leczenia stwardnienia rozsianego, które pozwoliłoby pokonać tą chorobę. Istnieje jednak wiele metod radzenia sobie z jej objawami, pozwalając je zmniejszyć, a nawet zahamować postęp choroby.
Pomimo, ze Sm nie jest uleczalne, to nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób jego wyleczenia, liczne terapie mogą pomóc nam poradzić sobie z chorobą. Może trafimy na lek, który dla ans będzie działał najlepiej o pozwoli nam cieszyć się życiem, mimo tej choroby. Nie powinniśmy porzucać prób leczenia, ani żadnej terapii, ponieważ może kiedyś ta choroba stanie się w pełni uleczalna, a do tego czasu warto walczyć o każdą poprawę.