Na szybko o renowacji skór

ica, dzięki których zniszczenia stają się niewidoczne.Skórzany zamsz - krótko o zamszu w WikiZamsz (z niem. Sämisch1) ? wyprawiona skóra zwierzęca nie posiadająca części licowej, miękka, ciągliwa, chłonna, o krótkim włóknie koloru

Na szybko o renowacji skór Meble ze skóry są efektowne i trwałe, jednak pod warunkiem, że odpowiednio potrafimy o nie dbać. Takie umeblowanie łatwo się niszczą, jednak całe szczęście są usługi takie jak , dzięki których zniszczenia stają się niewidoczne.

Skórzany zamsz - krótko o zamszu w Wiki

Zamsz (z niem. Sämisch1) ? wyprawiona skóra zwierzęca nie posiadająca części licowej, miękka, ciągliwa, chłonna, o krótkim włóknie koloru naturalnego, żółtokremowego lub sztucznie barwiona.

Skóra może pochodzić m.in. z takich zwierząt jak: sarny, łosie, jelenie, owce, renifery lub kozy. Garbowanie zamszu odbywa się metodą tłuszczową. Najczęściej stosuje się go do wyrobu rękawiczek, bandaży, ścierek do szkła optycznego, obuwia lub wierzchniej odzieży.

Wytwarza się także zamsz sztuczny, który jest tworzywem skóropodobnym, przypominającym naturalny zamsz. Zamszem nazywana jest również tkanina bawełniana krótko strzyżona, przypominająca zamsz naturalny, a wykorzystywana jako materiał na ubrania sportowe.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamsz


Skóra jako surowiec w Wikipedii

Skóra zwierzęca ma różne właściwości warstwowe w zależności od części ciała z której została zdjęta. Rozróżnia się skóry z: policzka, łba, łopatki, grzbietu, zadu, pachwiny przedniej, brzucha, pachwiny tylnej. Części skóry nazywane są: kark, krupon (słupiec), bok, szczupak. W przypadku zwierząt futerkowych: pyszczek, łepek, ucho, szyja, podgardle, kark, pierś, przednia łapa, grzbiet, bok, brzuszek, zad, biodro, tylna łapa, ogon.

Krupon ma najbardziej zwartą budowę. Skóry z karku i brzucha mają mniejszą gęstość, a z pachwin ? najmniejszą.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_(surowiec)


Czym jest białoskórnictwo? Wikipedia wyjaśnia

Białoskórnictwo ? rzemiosło garbarskie specjalizujące się w wytwarzaniu cienkich, delikatnych skór na rękawiczki i odzież.

W procesie natłuszczania używano ałunu glinowego i żółtek. Skóry przed garbowaniem były mocno zwapnione i starannie obrobione mechanicznie. Cechy białoskórnicze posiadały folusze, w których ugniatano skóry. Garbowano głównie skóry pochodzące z kozłów, baranów, cieląt, łosi, jeleni, saren.

Pierwsze cechy białoskórnicze znajdowały się we Wrocławiu (1420), Gdańsku, Toruniu, Krakowie (z foluszem), Poznaniu, Raciborzu, Niemodlinie i Głogowie. Cech białoskórników jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Białoskórnictwo