Czyszczenie dachu na budynku szkoły
W przypadku szkoły, na jej ogólną ocenę składa się wygląd samego jej budynku, poziom wykształcenia i sposób podejścia do uczniów uczących w niej nauczycieli oraz uzyskiwane przez uczniów wyniki w nauce. Dlatego dyrektorzy starają się dbać o wygląd budynku szkoły i co jakiś czas zarządzają przeprowadzenie przeglądu stanu należących do niej nieruchomości. Podczas prac wysokościowych wykonywanych na budynku szkoły można przeprowadzać czyszczenie dachu i jego renowację oraz czyszczenie kominów i wentylacji. Może zajść także potrzeba odnowienia elewacji ścian budynku. Niektóre szkoły służą swoim uczniom jako miejsce nauki już od kilkunastu lat, dlatego nic dziwnego, że elewacja ścian budynku szkoły może wymagać oczyszczenia i odnowienia.
Definicja wieżowca
Wieżowiec (drapacz chmur) to bardzo wysoki, wielokondygnacyjny budynek zdolny (w przeciwieństwie do innych konstrukcji, takich jak wieże i maszty) tworzyć warunki do życia i zamieszkania. Wprawdzie nie istnieją żadne ogólne oficjalne regulacje, ale oprócz wysokości, również inne kryteria, takie jak kształt, wygląd, lokalizacja i obecność innych budynków, mogą wpłynąć na sklasyfikowanie budynku jako wieżowca. W Stanach Zjednoczonych istnieje niepisana reguła, według której za wieżowiec uznawany jest budynek o wysokości przekraczającej 150 m. W innych rejonach świata niższy budynek również może zostać uznany za drapacz chmur, zwłaszcza jeśli dominuje nad otoczeniem. Wieżowce przekraczające 300 m (1000 stóp) są czasami określane mianem superwysokich. Wieżowca nie powinno mylić się z nieco ogólniej sformułowanym terminem wysokościowiec. Według definicji Emporis Data Committee, wysokościowiec to budynek mający przynajmniej 35 m (115 stóp) wysokości, podzielony regularnie na piętra1. Wszystkie wieżowce są wysokościowcami, lecz tylko najwyższe wysokościowce są wieżowcami. Za miejsce narodzin drapaczy chmur powszechnie uznaje się Chicago.
Określenie drapacz chmur (pierwotnie był to termin żeglarski odnoszący się do wysokiego masztu lub żagla na żaglowcu) przylgnęło do wysokich budynków pod koniec XIX wieku jako wyraz publicznego zachwytu nad potężnymi konstrukcjami wznoszonymi w tamtych czasach w Chicago i Nowym Jorku. Formalnie wieżowce określono później w oparciu o wynalazki w dziedzinie inżynierii budowlanej dokonane w latach 80. XIX wieku, które umożliwiły budowę wysokich wielopiętrowych budowli. Według technicznej definicji, drapacz chmur bazował na stalowym szkielecie, jako przeciwieństwie konstrukcji wznoszonych przy użyciu technologii murarskich, które wyczerpały swoje możliwości w 1891 r., wraz z powstaniem Monadnock Building. Ratusz filadelfijski, powstały w 1901 r., do dziś pozostaje najwyższym budynkiem wzniesionym przy użyciu tej technologii. Rama stalowa, stopniowo udoskonalana, zwiększała swoje możliwości wspierania konstrukcji budynków, po wzniesieniu przy jej użyciu kilku obiektów w Chicago i Nowym Jorku rozwinęła się na tyle, by samodzielnie utrzymywać budynek. Obecnie jednak wiele najwyższych wieżowców powstaje w mniejszej lub większej części z żelbetu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wie%C5%BCowiec
Zasady bezpieczeństwa dotyczące wykonywania prac na wysokościach
W trakcie wykonywania prac na wysokościach można wykorzystywać różne podnośniki, rusztowania i sprzęt typowo wspinaczkowy, przede wszystkim liny wspinaczkowe. Zasady bezpieczeństwa dotyczące wykonywania prac na wysokościach opisane są w odnośnych punktach zasad BHP. Dotyczą one przede wszystkim sposobów zachowania jakości sprzętu i jego przygotowania do użytku, sposobów montażu takiego sprzętu, zabezpieczenia osób pracujących na wysokościach i przechodniów, którzy mogą znaleźć się w pobliżu budynku, przy którym wykonywane są tego typu prace. Przede wszystkim na takim budynku powinna zostać wywieszona informacja o przeprowadzanych pracach, mogą zostać także postawione wokół niego barierki uniemożliwiające podchodzenie pod mury budynku.