Prawniczy dialekt
Zrozumieć prawników rozmawiających między sobą to prawie tak jak zrozumieć kosmitów. Niestety język prawniczy jest bardzo zawiły i skomplikowany, przez co człowiek nie nawykły do niego ma problem z nadążeniem za tematem rozmowy. Nie mówiąc już o wyciągnięciu odpowiednich wniosków. Same przepisy prawne konstruowane są w tym też specyficznym języku prawniczym, gdzie określenia, których używamy potocznie mają inne znaczenie.
Oczywiście wynika to z faktu, że prawo powinno być jak najbardziej precyzyjne i pozostawiało możliwie małe pole do interpretacji. Jednak nie do końca się to sprawdza, ponieważ są różne orzecznictwa przyjęte w danym okręgu sądowym, przez co samo prawo może i jest jednolite, ale jego orzecznictwo już się różni.
Wymagania zawodowe adwokata
Adwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adwokaturze oraz zdać egzamin adwokacki. Osoby posiadające tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie prawa są zwolnieni z konieczności odbycia aplikacji i zdawania egzaminu adwokackiego.
Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich. Prawo wykonywania zawodu ma tylko ten, kto został wpisany na listę adwokatów przez okręgową radę adwokacką. W Polsce wpisanych na listę jest ponad 7 tys. adwokatów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat
Szkolenia prawnicze
Zawód prawnika jest dość prestiżowym zajęciem i przez to też prawo jest popularnym kierunkiem studiów. Poziom trudności tego kierunku jest porównywalny z medycyną, która jest uważana za najtrudniejszy kierunek do studiowania. Nic dziwnego, ze spora część studentów nie kończy prawa, po prostu nie dają rady z natłokiem materiału.
Jednak studia to nie koniec nauki dla przyszłego prawnika, komicznością jest wybranie sobie specjalizacji oraz odbycie tzw. aplikacji. Aplikację można określić mianem praktyki w innej kancelarii, podczas której aplikant zdobywa doświadczenie konieczne do świadczenia usług z wybranej specjalizacji i zakresu. Dopiero po zakończonej aplikacji prawnik może nazywać siebie prawnikiem, a co za tym idzie może reprezentować i obsługiwać swoich klientów na własne nazwisko.