Wakacyjne szaleństwo w górach
Góry to świetne miejsce na spędzenie wakacji. W górskich miejscowościach czeka na nas moc rozrywek i odnajdą się w nich szczególnie Ci, którzy lubią dużą dawkę silnych wrażeń. Można tam uprawiać wiele sportów ekstremalnych, które będą świetną propozycją dla osób odznaczających się dobrą kondycją i sprawnością fizyczną. W zimie w górach można szaleć na stoku, a latem oddawać się wspinaczce, wędrówkom lub jeździe specjalnym rowerem. Każda z tych propozycji będzie świetnym wyborem, jeśli chcemy przeżyć niezapomniane chwile w otoczeniu górskiej przyrody. Warto jednak pamiętać, że zawsze konieczny jest odpowiedni sprzęt, który zadba o nasze bezpieczeństwo i sprawi, że wszystko przebiegnie bez zakłóceń.
Definicja alpinizmu
Alpinizm ma dwa albo trzy znaczenia, szersze i węższe.
1A. W sensie najbardziej dosłownym alpinizm to każda wspinaczka górska uprawiana w Alpach.
1B. W sensie potocznym alpinizm to każda wspinaczka górska (inaczej wspinaczka wysokogórska) uprawiana w górach wysokich (o rzeźbie alpejskiej), ale nie tylko w samych Alpach.
2. Natomiast według polskich ustawodawców alpinizm jest jeszcze szerszą dziedziną sportu, obejmującą w zasadzie każdy rodzaj wspinaczki wymagający pewnego przygotowania specjalistycznego (i na ogół specjalistycznego ekwipunku):
wspinaczkę sportową,
wspinaczkę wysokogórską,
alpinizm jaskiniowy
narciarstwo wysokogórskie.
W kilku językach występują odpowiedniki określeń ?chodzący po górach?, ?chodzenie po górach? (niemieckie Bergsteiger, czeskie i słowackie horolezec, horolezectvo/~ctví) lub zbliżone angielskie mountaineer czy hiszpańskie monta?ismo. Również szerokie znaczeniowo, choć związane z konkretnym masywem Tatr jest polskie taternik i taternictwo, które nosiło kiedyś w naszym języku charakter bardziej uniwersalny, ale zostało w owym najszerszym znaczeniu zdominowane przez słowo alpinizm. Dziś określenie alpinizm i alpinista1 jest powszechnie zrozumiałe w świecie (choć należy pamiętać, że w krajach anglosaskich jest jednak silniej związane z Alpami, więc poprawne tłumaczenie polskich słów alpinizm, alpinista na angielski w przypadku owego szerszego kontekstu powinno być na ogół mountaineering, mountaineer, a dopiero w szczególnym kontekście na alpinism, alpinist).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Alpinizm
Cechy stylu alpejkiego
Styl alpejski, nazywany też slangowo stylem "na lekko" ? taktyka stosowana przy zdobywaniu wysokich gór (zazwyczaj powyżej 4 tysięcy metrów, na które nie da się wejść i zejść w ciągu jednego dnia od punktu startu), przede wszystkim w himalaizmie.
Nazwa pochodzi od sposobu wchodzenia na szczyty w Alpach, gdzie zazwyczaj atak szczytowy odbywa się w ciągu jednej doby, co umożliwia ograniczenie ilości dźwiganego sprzętu (brak ciężkiego sprzętu biwakowego) i zwiększenie w ten sposób szybkości zespołu. W stylu alpejskim, w odróżnieniu od stylu wyprawowego nazywanego też stylem oblężniczym, mały zespół wspinaczkowy (najczęściej 2-4 osoby) wspina się od punktu wyjścia aż do szczytu, dźwigając cały potrzebny do zdobycia sprzęt wspinaczkowy i biwakowy na własnych plecach. Wiąże się to z codziennym przenoszeniem biwaku w inne miejsce. W przypadku gór najwyższych przyjęcie takiego stylu zwiększa szybkość, jak i wartość sportową przejścia, niemniej ze względu na konieczność ograniczania wagi i tak ciężkich plecaków sprawia, że wspinacze są bardziej narażeni na skutki złej pogody, a olbrzymi wysiłek związany z noszeniem ciężkich plecaków zwiększa ryzyko wyniszczenia organizmu i choroby wysokościowej. Stosowanie stylu alpejskiego wyklucza zakładanie poręczówek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Styl_alpejski